1926: Dirk de Wit (he was kind of a big deal) passes away

"Een zeer geacht en verdienstelijk stadgenoot is ons gisteren door den dood ont allen. In den ouderdom van 53 jaren overleed de heer Dirk de Wit, onderwijzer aan de schoo ,,Tot Nut van t'Aigemeen". De overledene, die een der voorbereidende klassen tot zijn werkkring had, diende het onderwijs op voorbeeldige wijze en niets was hem te veel om te doen in het belang van zijne leerlingen, die om de warme sympathie, wlke deze van hunnen leermeester ondervonden, hem dan ook een groote hoogachting toedroegen; evenzoo de ouders der leerlingen. De heer de Wit was ook geen onbekende in de openbare samenleving en in vele commissies van voorbereiding had hij meermalen zitting. Vooral de Nederduitsch Hervormde Gemeente verliest in hem een hoogst ijverig en godsdienstig lid, want aan deze Gemeente bekleedde hij voorname functies. De overledene was lid van den Kerkeraad der Nederduitsch Hervormde Gemeente, secretaris penningmeester van het college van diakenen en administreerend Kerkvoogd van die gemeente. Verder was de overledene vanaf de oprichting voorzitter van het kerkkoor ,,Excelsior" en zedurende langen tijd voorzitter van ,,Ons Verbond", voor welke laastste functie hij kort geleden om gezondheidsredenen had bedankt. Ook op charitatief gebied was de heer de Wit zeer verdienstelijk werkzaam en pas kort geleden werd hij benoemd tot lid van het Dag. Bestuur van den Armenraad alheir. Een ernstige ziekte bleek kort geleden zijn krachtig gestel te hebben aangestast en al was zijn kwaal ongeneeslijk, niemand had echter gedacht dat de dood zoo spoedig een einde zou maken aan het leven van dezen algemeen geachten werker, die zich vele wrienden had verworven. Hij ruste in vrede."

Dirk de Wit, husband to Wubbina Engellina Johanna Petronella Swalve and father of Helena de Wit, died in 1926 of an “incurable malady.” He was just 53 years old.

To the right is the obituary for Dirk, who was my great-great-grandfather. It’s a clipping that Helena saved from an unknown newspaper, and, interestingly, it is written quite differently from how obituaries are written nowadays. Obituaries are so standard now that I never really gave much thought to how they used to be written. Since the clip is written in Dutch, I pasted a slightly paraphrased version of the Google translation below:

“A highly regarded and meritorious townsman is gone from us and received by death. At the age of 53 years, Mr. Dirk de Wit, teacher of Tot Nut van het Algemeen, has died. The deceased served education in an exemplary way — nothing was too much to do in the interest of his students — and he was held in high esteem by students and their parents.

Mr. de Wit was no stranger to the public and society, serving on many committees — especially the Dutch Reformed Church, which loses in him a most zealous and religious member. In this church, he held prominent positions. He was a member of the church council, secretary treasurer of the Board of Deacons and administer prelate of the church.

Furthermore, the deceased was the founding president of the church choir, Excelsior, and the long-time president of Our Covenant, which he resigned from recently due to health reasons. Also in the charitable realm, Mr. de Wit was very active and recently was appointed a member of the Board of Directors for the Arms Council [a charitable organization that helped poor people with relief, medical care, etc.].

A serious illness recently attacked his strong constitution, and though it was an incurable malady, nobody expected that death would so soon put an end to the life of this hard worker, who had acquired many friends.

May he rest in peace.”

Helena also kept a clipping of the article following his burial, with the headline “Impressive Funeral”:

 Indrukwekkende Begrafenis Hedenmorgen werd op de Protestantsche begraafplaats alhier begraven de heer Dirk de Wit. Toen het stoffelijk overschot bedekt met een schat van bloemen op den doodenakker gebracht werd, stonden aan de poort geschaard de leerlingen en oud-leerlingen der Nutschool en waren mede aanwezig de kerkeraad en diakenen der Nederduitsch Hervormde gemeente, de heeren onderwijzers der Nutschool, het kerkkoor Excelsior, een deputatie van ,,Ons Verbond", alsmede zeer vele belangstellenden. Nadat de kist in de groeve was neergedaald, nam Ds. W. Meindersma, voorzitter van den Kerkeraad get eerst 't woord. Hij dankte den overledene voor alles wat hij voor 't college geweest is, van welk hij was een belangstellend en medevoelend lid dat men niet missen kan. Ook namens 't college van diakenen, waarvan hij boekhouder was, dankte hij hem. Spr. zeide niet meer te willen spreken over wat geweest is, doch hij stelde de wraag: wat zal hij thans zijn? Memoreerend Longfellow's woord: "Ernst is 't leven, weert de leugen, Die in 't graf zijn eindpaal vindt, -- ,,Stof zijt gij, die tot stoffe wederkeere". Geldt voor 's mensche ziele niet" zeide spr. dat de overledene door zijn geloof en door zijn vertrouwen gesterkt de belooning bij God zal hebben ontvangen. Wij bengen hier enkel 't reiskleed, maar de ziel is wel bewaard nij God. Laten we luisteren naar de stem, die uit dit graf klinkt. Hij heeft gewerkt zoolang 't dag was, in den hemel streeft hij verder. Spr. nam afscheid met den wensch dat als allen straks dit graf verlaten zullen hebben, het woord van den overledene toch in hun hart zal blijven doorklinken. Vervolgens sprak namens 't schoolbestuur, wegens verhindering van den voorzitter der schoolcommissie, de heer J. Eisma, die er op wees hoe het bestuur steeds al de ajren door met genoegen had kennis genomen van de resultaten van het onderwijs door den overledene gegeven. Voorts dankte spr. hem voor alles wat hij voor de Nederduitsch hervormde gemeente gedaan heeft. Nooit was hem eenige moeite te veel om de belangen te behartigen en moeilijk zal 't zijn  een plaatsvervanger te vinden omdat er weinig menschen zijn, die zoo onbaatzuchtig hun plichten weten te venvullen. Namens de collega's onderwijzers sprak de heer R. Zuidema, directeur der Nutschool die vooral naar voren bracht de groote werkkracht die de overledene aan den dag legde. De 20 jaren lang heeft hij binja nooit op de school ontbroken, omdat hij geen kleine ongesteldheden kende. Zelfs toen in t begin van dit jaar zijn ziekte zijne krachten sloopte bleef hij komen zoolang dit mogelijk was. Daardoor is bij geworden een voorbeeld van de grootste plichtsbetrachting. Door zijn leerlingen werd hij bemind om zijn groote opgewektheid, waardoor hij hun vertrouwen wist te wekken. Voor ieder was hij een trouw collega en een best vried en zijn werk zal blijven leven tot in lengte van dagen. De heer H. can de Last, directeur van het kerkkoor "Excelsior" schetste de werkzaam -- heid van den overleden voorzitter, die alle pogingen in 't werk stelde 't peil van 't koor soo hoog mogelijk op te voeren. Spr. uitte de hoop, dat zijn geest onder de levende blijven zal, opdat zoo steeds de rechtvaardigheid over allen blijven zal. Namens "Ons Verbond" sprak nog de heer F Meulbroek. Hierna zong "Excelsior" het meerstemmige "Boven de Sterren" van Frans Abt. Nadat een der familieleden voor de belangstelling tijdens zijn ziekte aan den dag gelegd en de laatste eer den overledene bewezen, had gedankt werd door Ds. Meindersma met 't zeggen van een psalm de plechtigheid gesoten en gingen allen diep onder den indruk huiswaarts.      This clip talks about some of the same things the obituary did, but also about the fanfare of his funeral. A copy and paste version of the Google Translate with frequent tweaking and paraphrasing (because, let’s face it, Google Translate doesn’t work awesomely with nearly 90-year-old wording) is below:

“Impressive Funeral
Mr. Dirk de Wit was buried here this morning at the Protestant cemetery.When the body, covered with a wealth of flowers, was brought to the cemetery, groups of students and former students of the Nutschool system gathered at the gates. Also in attendance were the elders and deacons of the Dutch Reformed Church, teachers of Nutschool, the church choir Excelsior, a deputation of Our Covenant, and very many other interested parties.

After the coffin was lowered into the ground, Ds. W. Meindersma, president of the church council, spoke first. He thanked the deceased for everything he’d lectured as an interested and compassionate member that could not be missed more. Also on behalf of the college of deacons, of which he was an accountant, he thanked him.

Scr. said he did not to want to talk about what has been, but he posed the question: What will he be now?

Memoreerend Longfellow spoke about the deceased’s faith and how he has a new journey now that will take him to his final post, where he might be closer to God. He also said how those left behind should remember the teachings Dirk shared with them.

Scr. took leave with the wish that once everyone left the proceedings, they would still have the word of the deceased in their hearts and that it will continue to resound.

Mr. J. Eisma then spoke on behalf of the school board and pointed out how the board had always been pleased over the years by the deceased and had taken note of the results of the education given by him.

Furthermore, he thanked the deceased for everything he has done for the Dutch Reformed Church, saying it would be difficult to find a replacement because there are few people who so selflessly undertake and fulfill their duties.

On behalf of teachers and colleagues, Mr. R. Zuidema, director of Nutschool, spoke of Dirk’s hard work:

‘The 20 years he has almost never failed at the school, because he knew no minor ailments. Even when in the beginning of this year disease wrecked his strength, he kept coming as long as it was possible. Thus his has become an example of the greatest duty. By his students, he was loved for his great cheerfulness, which he knew to awaken their faith. For each, he was a loyal colleague and a best friend and his work will live until the end of time.’

Mr. H. van den Last, director of the church choir, Excelsior, outlined the work of the deceased president, noting that all attempts in his work suggested the highest levels possible to implement.

Scr. expressed the hope that his spirit will remain among the living, so that always justice will remain.

Mr. F. Meulbroek spoke on behalf of Our Covenant. Afterwards, Excelsior sang a harmonized “Above the Stars” in French.

A relative spoke last and a psalm was read. All were deeply impressed.”

Here’s a link to a performance of “Boven de Sterren” [Above the Stars] on YouTube.com.

And here’s another newspaper article and death notice for Dirk de Wit that I found after the initial publishing of this  post: Continue reading